طب سنتی شامل جنبه های مختلف دانش پزشکی سنتی و محلی است که قبل از طب مدرن در طی نسل ها میان اقوام و نژادهای مختلف رواج داشته است.

بر طبق تعریف سازمان بهداشت جهانی، طب سنتی شامل مجموعه ای از دانش، مهارت ها و تجارب عملی بر پایه نظریات، اعتقادات و یا تجارب بومی در میان فرهنگ های گوناگون در جهان، قابل توضیح یا غیر قابل توضیح، گفته شده که این دانش و مهارت ها برای تداوم سلامت و یا پیشگیری، تشخیص یا بهبود و درمان بیماری های فیزیکی یا روحی بکار می روند برای آشنایی با نقش طب سنتی (طب مکمل یا جایگزین) در بهبود و درمان بیماری های آلرژیک شایع در ایران یعنی آلرژی فصلی (آلرژی بینی) و یا بیماری آسم به بخش طب مکمل و جایگزین برای حساسیت و آلرژی مراجعه نمایید. 

 تعریف طب سنتی بر اساس سند ملی گیاهان دارویی و طب سنتی ایران

به مجموعه تمامی علوم و تجربیات نظری و عملی شامل کلیه اقدامات بهداشتی، رویکردها، اطلاعات و باورهایی که به اشکال مختلف دارویی، برای حفظ سلامتی و همچنین پیشگیری، تشخیص و درمان بیماری‌ها به­ کار می‌روند و به‌صورت گفتاری یا نوشتاری از نسلی به نسل دیگر در یک منطقه جغرافیایی انتقال می‌یابند و همچنین قابلیت روزآمد شدن با حفظ چارچوب­ های اساسی را دارا می­باشند، طب سنتی گفته می‌شود.
خصوصیات ذاتی طب سنتی کل­نگری به موضوع انسان، توجه به معنویات و اخلاقیات، نتیجه ­گرایی در درمان، تکیه بر روش­های طبیعی و کم­ عارضه، بیمار مداری و تناسب با فرهنگ عمومی به دلیل پیشینه طولانی می­باشد.

نکته عمومی ومهم  

شایان ذکر است گاهی استفاده از فرآورده های مورد استفاده در طب سنتی نیز مانند داروهای شیمیایی ممکن است دارای عوارض جانبی و آسیب رسان بوده که توصیه می شود برای آگاهی از روش استفاده از این نوع فرآورده ها به نوشتار نکات مهم پیش از مصرف گیاهان دارویی مراجعه نمایید!

تهیه و تدوین: دکتر محمد علی عصاره زادگان

اقتباس از :  سایت رسمی موسسه ملی سلامت آمریکا